Rozdział 1

Rozdział dedykuję Rudej :* Dzięki za pomysły dotyczące kilku początkowych rozdziałów ;) Dziękuję również za czas poświęcony przeczytaniu całego pierwszego tomu :*

Nastał poniedziałkowy poranek Julia obudzona dźwiękiem budzika leniwie zwlekła się z łóżka i poczłapała do łazienki. Po półgodzinie wyszła owinięta w ręcznik i przeszła do swojego pokoju. Ubrała się w wcześniej przygotowane ubrania: białą koszulę i czarną, kloszowaną spódniczkę i zeszła na dół do kuchni. Byli już tam rodzice dziewczyny i młodsza siostra-Iza. W spokoju spożywali posiłek, a Julka dołączyła do nich.
-Córeczko, ślicznie dziś wyglądasz.-powiedział pan Sławek.
-Dziękuję, tato.
-A ja? Jak wygądam?-spytała zaciekawiona Iza
-Też pięknie-odpowiedziała jej mama.-Jak zjecie, to odwiozę was do szkoły.
Po piętnastu minutach obie kierowały się ku wyjściu, a następnie do samochodu. Pierwsza pod szkołą znalazła się Iza. Wysiadła i pożegnała się ze swoją rodzicielką, a także siostrą.
-Dobrze, kochanie, a teraz powiedz mi co się stało.
-A, co się miało stać?-spytała udając zdziwioną.
-Przecież widzę.
-Mamo...zapewniam cie, że nic mi nie jest.
-Skoro tak mówisz. Ale wiedz, że ja i tak prędzej czy później się tego dowiem.
Julka odetchnęła z ulgą, widząc, że mama dalej nie drąży tematu. Dziewczyna postanowiła ochłonąć po sobotnim wieczorze, a kiedy będzie gotowa pójdzie do obu chłopaków i wszystko z nimi wyjaśni.
-No wysiadaj.-powiedziała  pani Dorota stając pod budynkiem szkoły do którego miała uczęszczać Julia.
-To, pa mamo.-odparła wychodząc z samochodu.
-Jak skończysz tam wszystko to dzwoń.
Budynek liceum, do którego zaczęła uczęszczać Julia był dość duży. Ściany były pomalowane na biało, a. wejście do szkoły znajdowało się z lewej strony. Julka poszła w tamtą stronę i weszła do środka. Wewnątrz panował niemały harmider. Punkt ósma wszyscy udali się na salę gimnastyczną, gdzie dyrektorka szkoły omówiła pokrótce wszystkie sprawy organizacyjne. Następnie młodzież udała się do swoich klas. Julia w tłumie zauważyła Weronikę, do której po chwili podeszła. Przywitały się i razem podążyły w stronę wcześniej wyznaczonej klasy. Wchodząc do niej zauważyły, że przy biurku siedział w średnim wieku przystojny mężczyzna. Jak się domyślały, to był ich wychowawca- pan Julian Zogan.
-Dzień dobry wszystkim. Nazywam się Julian Zogan i jak się domyślacie będę waszym wychowawcą przez trzy lata. Będę was uczył języka niemieckiego i polskiego.
Po klasie dało się zauważyć niechętne spojrzenia.
-Tak, już widzę te wasze spojrzenia. Wasz entuzjazm mnie dobija.-odrzekł uśmiechając się do siebie.-Na pocieszenie powiem wam, że będziemy się widzieć niemal codziennie.
-Też nam pocieszenie.-powiedział ktoś siedzący z tyłu.
Julia, która siedziała sama w przedostatniej ławce, przyglądała mu się bacznie. Na pierwszy rzut oka wydawał jej się miły, ale nie mogła jeszcze tego ocenić po kilku zdaniach wypowiedzianych przez niego. Po paru minutach, w czasie gdy pan Julian opowiadał o sobie do dziewczyny przysiadł się Tomek. Tak chodził razem z nią i Weroniką do jednej klasy.
-Jula, chyba musimy pogadać.
-Chyba nie mamy o czym.-odpowiedziała cały czas nie spuszczając wzroku ze swojego wychowawcy.
-Jak to nie ma o czym?!-powiedział nieco głośniej.
-Na randki to po lekcji.-powiedział zwracając się do tej dwójki pan Julian.
-Nie zamierzam umawiać się z nim na żadne randki.-odpowiedziała spokojnie.
-W takim razie swoje sprawy omówicie sobie po lekcji-powiedział uprzejmie.
-Możesz się przesiąść?
-Już mnie tu nie ma. A po drugie ta rozmowa nie ucieknie.
-Przedostatnia ławka już wam mówiłem. Dobrze myślę, że będziemy powoli kończyć przedstawcie się tylko, począwszy od pierwszej ławki.
Po kolei każdy przedstawiał się swoim imieniem i nazwiskiem. Julka siedziała w ostatnim rzędzie, więc była na samym końcu.
-Ich heiße Julia Popis.
-O widzę, że ktoś tu lubi niemiecki.-powiedział śmiejąc się.
-W końcu trzeba wywrzeć dobre wrażenie.-powiedziała przewlekle.
-Widzę, że panna Popis dzisiaj nie w sosie. Na tym zakończmy, widzimy się niebawem.
Klasa Julki- Ib liczyła sobie 23 osoby. Dwanaście dziewczyn w tym siostry bliźniaczki i jedenaście chłopców w środ których również byli bracia bliźniacy. Julka na odchodne powiedziała: Auf Wiedersehen, na co nauczyciel odpowiedział jej szybkim: Tschüs. Gdy była już na zewnątrz zadzwoniła do mamy, a ta po dwudziestu minutach przyjechała. Zabrała jeszcze Weronikę i Tomka z czego Julka nie była za bardzo zadowolona. Spróbowała jednak udawać, że wszystko jest w porządku, aby mama niczego nie podejrzewała. Tomek wysiadając jako pierwszy podziękował pani Dorocie i pożegnał się z dziewczynami mówiąc: "Widzimy się w stajni"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
No, więc macie tu pierwszy rozdział :D Nareszcie się doczekałyście. Taki sobie, ale jest. Ruda, to dla Ciebie ;) Potrzymam Cię jeszcze trochę w niepewności i Was wszystkie też ;* Czy między Tomkiem, a Julą coś zaszło? Tak czy nie ? :D hihihi ;) Boziu reklama z Zbyszkiem Bródką ... śmiać mi się chce :D "Łowickie, mleko na wagę złota" Dzisiaj robiłam koleżance fryzurę na wesele ;) Fryzura