Rozdział 27

-Tomek! Czekaj pomogę ci
-Hej! Co robisz tutaj tak wcześnie?
-Nie wiem sama
Nie lubiłam jak ktoś w odpowiedzi na moje pytanie mówił "nie wiem", a teraz sama tak zrobiłam. Byłam sama w domu, a właściwie byli wszyscy, ale chyba jeszcze spali. Za to ja nie mogłam spać. Obudziłam się wcześnie i już nie mogłam zasnąć. Przed oczami wciąż miałam obraz spadających na mnie kopyt Zemsty. Chociaż od tego zajścia minęło już kilka dni, a klacz zachowywała się normalnie, nie mogłam o tym zapomnieć.Co jej się stało? Dlaczego tak się zachowała? Nie mogłam tego pojąć.
-Nad czym tak rozmyślasz?
-Myślałam o Zemście
-Nie zamartwiaj się tak.Wszystko z nią ok
-Wiem. Ale nie daje mi spokoju, co się z nią wtedy stało. Wciąż przed oczami mam kopyta
Poczułam, że Tomek mnie objął i powoli gładził po plecach mówiąc przy tym żebym już o tym nie myślała. Ciekawe co by pomyślał Miłosz gdyby zobaczył nas w takiej sytuacji.Właściwie wiedziałby, że to tylko przyjacielskie przytulanie. Tłumaczyłam mu już, że ja z Tomkiem jesteśmy jak rodzeństwo.
-Koniec tych czułości, bierzmy się do roboty.
-No dobrze pani szefowo. Co mam robić?
-To co zawsze-spojrzałam na niego-boksy, siano, pasza
-A ty?
-Ja się popatrzę-powiedziałam unikając kuksańca w bok-No dobra znaj moją dobroć...mogę roznieść siano i paszę
Każdy zajął się swoimi obowiązkami. Ja zaczęłam od paszy. Kolejno rozdzielałam ją do poszczególnych wiader, a następnie zanosząc do odpowiedniego boksu. Nie wiem ile czasu mi to zajęło, ale gdy w końcu skończyłam byłam wyraźnie... może nie niezadowolona, ale po prostu nie chciało mi się.
-O w mordę!
-Co jest?-spytał przechodząc obok boksu, z którego właśnie wychodziłam
-Wiesz...pierwszy raz nie chce mi się czegoś robić w stajni
Niemal teatralnym gestem udał, że rozbolała go głowa, a ja tylko patrzyłam z uśmiechem na ustach. Po chwili jednak obije wybuchnęliśmy śmiechem. Tomek rzucił w moją stronę złośliwą uwagę, a ja tylko jeszcze bardziej zaczęłam się śmiać.
-Wracam do pracy nim leń do końca mną owładnie.
Roznoszenie siatek z sianem poszło mi o wiele szybciej. Pozbyłam się ogarniającego mnie lenistwa i nawet pomogłam dokończyć Tomkowi jego część. W zasadzie był to ostatnio boks należący do mojej klaczy... tak chciałabym żeby była moja. Może kiedyś kupię ją od państwa Ciszewskich. Gdy skończyliśmy wszystko w stajni poszliśmy poszukać Ramzesa i Juli. Chcieliśmy chwilę z nimi popracować. Może później wybralibyśmy się w krótki spokojny teren. Z tego co wiedziałam miały później trafić do prywatnych hodowców. Z Ramzesem pracowałam już kilka razy i muszę przyznać miał duży potencjał, a zwłaszcza skokowy. Wprost rwał się na przeszkodę. Mam nadzieję, że nowi właściciele to wykorzystają, bo w innym przypadku koń się zwyczajnie zmarnuje.
-Tomek, co dzisiaj z nimi robimy?
-Nio chyba to co zwykle, czyli lonża
-Dobra. Mogę też ustawić drągi dla Ramiego zresztą dla Juli też możesz ustawić
-To bierzemy ujeżdżalnie po połowie
Zanim jeszcze doszliśmy na pastwisko musieliśmy się wrócić po lonże. Jak skończymy to będziemy musieli tu jeszcze raz przyjść, wyczyścić i osiodłać konie. Juli spokojnie skubała trawę na początku pastwiska, więc Tomek daleko nie musiał chodzić. Ramzes jak zwykle musiał iść na sam koniec. Musiałam z nim poćwiczyć jakieś przywoływanie na gwizdnięcie czy coś w tym stylu. Nie zamierzam za każdym razem się po niego wybierać.
-Ramzi, chodź tu do mnie-podniósł tylko głowę i z powrotem wrócił do skubania trawy-No dobra już pójdę po ciebie

Kilka minut później szłam już z powrotem w stronę ujeżdżalni. Widziałam, że Tomek zapina już lonże. Nie widziałam dokładnie w jaki sposób, ale byłam pewna na pięćdziesiąt procent, że w nieodpowiedni. Czytałam niedawno trochę o lonżowaniu i dowiedziałam się kilku nowych rzeczy. Dodatkowo cały czas poszerzam swoją wiedzę dotyczącą wszystkiego co jest związane z końmi. Gdy tylko byłam blisko chłopaka zawołałam go żeby podszedł razem z Juli. Nie myliłam się. Wykorzystał on zapięcie numer trzy, czyli przypięcie do zewnętrznego pierścienia wędzidła poprzez pierścień wewnętrzny. Czytałam, że jest to zły wybór ze względu na to, że w ten sposób lonża powoduje zgięcie wędzidła i działa na podniebienie. W rezultacie sami robimy sobie konia tępego w pysku. Najlepszym sposobem jest podpięcie lonży do wewnętrznego pierścienia.W ten sposób mamy miękki kontakt z pyskiem konia i łatwo ustawiamy konia na pomoc. Wszystkiego o czym wcześniej powiedziałam dowiedziałam się na jednej ze stron internetowych poświęconych prawidłowemu lonżowaniu.

-Tomek, przepnij lonże na wewnętrzny pierścień

-Czemu?

-Po prostu tak będzie lepiej

Zrobił tak jak mówiłam a ja odeszłam dalej sama podpinając lonże Ramzesowi. Naprowadziłam go na koło i nakazałam ruszyć stępem. Pochodził kilka minut w tym chodzie wyraźnie już znudzony. Widać, że stęp nie należy do jego ulubionych. 

-Kłus!-poleciłam

Minęła chwila i ruszył szybciej. Takie reagowanie na głos miało swoje plusy i minusy. Minusem było to że każdy kto wydałby taką komendę nakłoniłby konia do wykonania tego polecenia. Musiałam nad tym popracować ale razem z Tomkiem. Został jeszcze galop. Zwróciłam się twarzą do zadu i lekko uniosłam bat, który też wzięłam z siodlarni. Wydałam komendę głosową i koń ruszył galopem. Kilka okrążeń i zmieniłam kierunek. Powtórzyłam wszystkie poprzednie czynności z tym że często zmieniałam chody żeby Ramzi się nie zanudził.
-Tomek, jak ci idzie?
-Wszystko dobrze. Zaraz zaczynam drągi później popracuję trochę w siodle
-Ja tak samo. Jak nie będą tak bardzo zmęczone to w krótki teren możemy się wybrać
Po chwili ustawiłam kilka drągów i przebiegłam przez nie razem z ogierem. Kilka razy w tę i z powrotem. Skończyłam i zobaczyłam że Juli jeszcze ćwiczy na drągach, więc nie chcąc stać w bezruchu postawiłam kilka koziołków. Ramzes pokonał je bez trudu ani razu nie dotykając żadnego z nich kopytami.
-Skończyłem!-usłyszałam głos za sobą-Idziemy wyczyścić i osiodłać konie?
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Przeprasza, przepraszam i jeszcze raz przepraszam. Nie wiem jak mogłam dopuścić do tak długiej nieobecności ;/ Jest mi strasznie wstyd za siebie, że nie mogłam sie zmusić do napisanie czegokolwiek ;c Ale teraz pojechałam do stolicy do siostry i sama jestem w bloku do 16 więc miałam trochę czasu na napisanie ;) Jutro też postaram się coś naskrobać ;d  Zaraz lecę na miasto i zamierzam się spotkać z Szałwią ^-^ Już nie mogę się doczekać ;) Jutro zamierzam też z inna koleżanka z Wawy się spotkać i mam nadzieję, że się uda ;) A tak ogólnie to oni chcą mnie tu utuczyć -,- Cały czas dają mi coś do jedzenia ;d No nic to tyle mam nadzieję, że rozdział jest choć trochę dobry ;) Do następnego ;)